Tartoun-raire
Thymelaea tartonraira subsp. tartonraira
Thymelaeaceae
Àutri noum : Trintanello, Malo-erbo, Retoumbet-gros, Erbo-laurino, Erbo-gourrino.
Noms en français : Passerine tartonraire, Tartonraire.
Descripcioun :Lou tartoun-raire es un aubret que fai souvènt de gros bouissoun forço ramifica sus li roucas en ribo de mar. Li fueio en formo de cuie soun peludo, ço que douno à la planto uno coulour griso. Li flour soun jauno e se duerbon avans li ramo de l'an.
Usanço :Es uno planto couneigudo pèr èstre un purgatiéu vioulènt : "pèr lou aut e pèr lou bas".
Port : Aubret
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Camefite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Thymelaea
Famiho : Thymelaeaceae
Ordre : Malvales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
Ivèr
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 50 m
Aparado :
Vo
Remarco : Meno aparado
Liò : Mar
- Paret
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Thymelaea tartonraira subsp. tartonraira (L.) All., 1785
Cese-fèr(-di-dóusso-negro)
Astragalus cicer
Fabaceae Leguminosae
Nom en français : Astragale pois-chiche.
Descripcioun :Aquéu cese-fèr que se recounèis à si dóusso negro èi bèn rare au nostre e s'atrovo d'aqui, d'eila. Es uno planto que mounto bèn e fai de grapo de flour jauno que lou pecou èi mai court que li fueio proche. Li fueio an de 8 à 15 parèu e fueioun.
Usanço :Soun noum latin (e francés) es de vèire emé la formo de la dóusso, acò vòu pas dire qu'èi bono à manja. S'avèn ges d'entresigne segur sus aquelo planto, fau saupre que d'ùni cese-fèr (gènre Astragalus e Oxytropis) soun empouisounant (dounon de proublèmo néuroulougi).
Port : Erbo
Taio : 10 à 80 cm
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Astragalus
Famiho : Fabaceae
Famiho classico : Leguminosae
Ordre : Fabales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 12 à 16 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 100 à 1700 m
Aparado : Noun
Mai à avoust
Liò : Óuriero de bos
- Galis
- Ribiero
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Éurasiatico
Ref. sc. : Astragalus cicer L., 1753